از نگاه دکتر میثم شکری ساز سطوح مدیریت در سازمان، مفهومی کلان و بسیار مهم است که تاثیر عمیقی بر عملکرد و پیشرفت سازمان ها دارد. مدیریت، همانند رگه ‌هایی که خون را در سیستم بدن انسان پخش می ‌کنند، نقش اساسی در جریان کارها و تصمیم ‌گیری‌ های سازمانی ایفا می ‌کند. از اداره‌ ی کوچکترین کارها تا سطوح بالاتر و استراتژیک، مدیریت در تمام ابعاد و پایه ‌های سازمانی وجود دارد.

امروزه، سازمان‌ ها با محیط ‌های پیچیده و تغییرات مستمر روبرو هستند. به همین دلیل، مدیریت در سطوح مختلف سازمان، نقش بسیار حیاتی ‌ای در ایجاد توازن و تنظیم بین اهداف کوتاه مدت و بلند مدت سازمانی دارد. از مدیریت عملیات روزمره تا مدیریت استراتژیک، این سطوح تنها بخش ‌هایی از یک موجودیت سازمانی بزرگتر هستند که با هم هماهنگی دارند. در این موضوع، ما به بررسی مختلف سطوح مدیریت در سازمان‌ ها خواهیم پرداخت و خواهیم دید که چگونه مدیریت در هر سطح، اهداف و رویکردهای خاص خود را دارد. از مدیریت عملیاتی که به بهبود عملکرد روزمره و کارایی سازمان می ‌پردازد. در ادامه با همراه باشید تا تمام تکنیک های لازم برای مدیریت در سازمان ها آشنا شوید.

سطوح مدیریت استراتژیک

به گفته دکتر میثم شکری ساز مدیریت استراتژیک یک فرآیند کلان در سازمان ‌ها است که برای تعیین اهداف اصلی و راهبردهای تاکتیکی برای رسیدن به اهداف اصلی استفاده می‌ شود. این فرآیند در چندین سطح مختلف در سازمان اجرا می ‌شود. سطوح مدیریت استراتژیک عبارتند از:

1. سطح تصمیم ‌گیری تاپ ‌داون (Top-Down Strategic Level): در این سطح، مدیریت عالی سازمان (مثل رئیس‌جمهور یا مدیرعامل) تعیین اهداف اصلی و راهبردهای کلان سازمان را مشخص می ‌کنند. این اهداف و راهبردها به عنوان راهنمایی برای سایر سطوح مدیریت در سازمان عمل می ‌کنند.
2. سطح مدیریت واحدها یا بخش ‌ها (Business Unit or Functional Level): در این سطح، مدیران واحدهای مختلف یا بخش ‌های سازمان، بر اساس اهداف کلان سازمان، راهبردها و برنامه ‌های تاکتیکی خود را تعیین می‌ کنند. این راهبردها باید با راهبردهای کلان سازمان هماهنگ باشند.
3. سطح عملیاتی (Operational Level): بر باور دکتر میثم شکری ساز در این سطح، مدیران و کارکنان سازمان وظیفه دارند که بر اساس راهبردها و برنامه ‌های تاکتیکی واحد خود، اقدامات روزانه و عملیاتی را انجام دهند. این سطح شامل تصمیم‌گیری ‌ها و اقدامات مرتبط با تولید، بازاریابی، مالیات، منابع انسانی و دیگر فعالیت ‌های روزانه سازمان است.
4. سطح مدیریت پروژه‌ ها (Project Management Level): برای پروژه‌ ها و وظایف ویژه، سازمان ممکن است یک سطح مدیریتی جداگانه ایجاد کند. در این سطح، مدیران پروژه مسئول تعیین اهداف و استراتژی‌ های مرتبط با پروژه ‌ها هستند و تمام تلاش خود را برای دستیابی به اهداف پروژه معین می‌ کنند.

به اعتقاد دکتر میثم شکری ساز سطوح مدیریت استراتژیک یک فرایند بسیار مهم و با اهمیت است که کمک به بهتر شدن وضعیت سازمان ها می کند. همچنین به منظور اطمینان از انطباق همه سطوح با همدیگر، ارتباطات فعال بین این سطوح حیاتی است. درنهایت، نقش تعیین اهداف، تحلیل محیطی و تدوین استراتژی ‌ها در این فرآیند بسیار مهم است.

سطوح مدیریت چیست؟

سطوح مدیریت در سازمان به مجموعه‌ ای از مقامات و مدیران ارتباطی اشاره دارند که هرکدام دارای وظایف و مسئولیت‌ های خاص خود هستند. این سطوح عمده شامل مدیریت عالی، مدیریت میانی و مدیریت عملیاتی هستند. مدیریت عالی، به عنوان سطح بالاتر و عالی‌ ترین سطح مدیریت، مسئولیت تدوین استراتژی ‌ها و اهداف بلندمدت سازمان را دارد. مدیران میانی بین مدیریت عالی و مدیریت عملیاتی هستند و وظیفه تبدیل استراتژی ‌ها به اقدامات عملی در سطح واحدهای سازمانی را دارند. در نهایت، مدیریت عملیاتی مسئولیت اجرای عملیات روزمره و کنترل کیفیت تولید یا ارائه خدمات در سازمان را بر عهده دارد. این سه سطح مدیریت با همکاری و هماهنگی، به تحقق اهداف سازمان کمک می ‌کنند و هر یک از آن ها نقش مهمی در ساختار و مدیریت سازمان دارند.

سطوح سازمانی چیست؟

طبق نظر دکتر میثم شکری ساز سطوح سازمانی به تقسیم بندی و سلسله مراتب مختلفی از واحدها و مقامات در یک سازمان اشاره دارد. این تقسیم ‌بندی‌ ها به تعداد و نوع واحدها و مسئولیت ‌ها در سازمان اشاره دارند و برای تعیین وظایف و مسئولیت‌ های مختلف در سازمان بسیار مفید هستند. این سطوح معمولا شامل موارد زیر هستند:

1. سطح عالی (Top Level): این سطح شامل مدیران عالی یا هیئت مدیره سازمان است. آنها بالاترین مسئولیت در سازمان را دارند و تصمیمات استراتژیکی اتخاذ می‌ کنند. این مدیران معمولا به تدوین استراتژی ‌های کلان، تعیین اهداف بلندمدت، نظارت بر عملکرد کلان سازمان، و ایجاد سیاست ‌ها مشغول هستند.
2. سطح میانی (Middle Level): مدیران میانی در سازمان مسئولیت ‌های سبک تر و نسبتا راحتتری را دارند و واسطه ای بین مدیران عالی و مدیران عملیاتی می باشند. آنها معمولا به تنظیم و اجرای استراتژی ‌ها در سطح واحدهای خود، مدیریت منابع انسانی و مدیریت روزمره واحدهای سازمانی مشغول هستند.
3. سطح عملیاتی (Operational Level): در این سطح، مدیران به مسائل روزمره و عملیاتی سازمان می ‌پردازند. آنها معمولا مسئولیت ‌های مرتبط با تنظیم و اجرای فعالیت ‌های عملیاتی، کنترل کیفیت تولید و خدمات، و مدیریت منابع در سطح عملیاتی را دارند.
4. سطوح تخصصی (Specialist Levels): در برخی سازمان ‌ها، سطوح تخصصی نیز وجود دارند که مسئولیت‌ های خاص و تخصصی در زمینه ‌هایی مانند تحقیق و توسعه، فناوری اطلاعات، حقوق و مالی و موارد مشابه دارند. این سطوح معمولا به توانایی ‌ها و دانش تخصصی خود در زمینه ‌های مختلف سازمانی اعتبار دارند.

هر یک از این سطوح سازمانی نقش مهمی در مدیریت و تصمیم ‌گیری‌ های سازمان دارند و با همکاری و هماهنگی، به تحقق اهداف سازمان کمک می‌کنند. این تقسیم‌بندی سطوح سازمانی برای تسهیل انجام وظایف و تعیین مسئولیت‌ها واقعی در سازمان بسیار مفید است.

این مطلب ادامه دارد…